SQL

Structured Query Language

SQL (ang. Structured Query Language) to język zapytań strukturalnych, który służy do komunikacji z bazami danych. Jest to standardowy język stosowany w systemach zarządzania relacyjnymi bazami danych (RDBMS – Relational Database Management System), takich jak MySQL, PostgreSQL, Oracle, Microsoft SQL Server czy SQLite.

SQL umożliwia tworzenie, modyfikowanie i przetwarzanie danych w bazie w sposób przejrzysty i ustandaryzowany. SQL został opracowany w latach 70. XX wieku przez firmę IBM (pierwotnie pod nazwą SEQUEL). W 1986 roku stał się standardem ANSI, a w 1987 – standardem ISO. Od tego czasu doczekał się wielu wersji, ale podstawowe składnie i koncepcje pozostają niezmienne.

Dlaczego warto używać SQL?

  • Łatwość użycia: SQL jest językiem deklaratywnym, co oznacza, że użytkownik opisuje, co chce osiągnąć, a nie jak to zrobić. Dzięki temu jest stosunkowo łatwy do nauczenia i używania.
  • Wszechstronność: SQL jest używany do różnych zadań, od prostych zapytań do zaawansowanych operacji na danych. Może być używany w różnych systemach zarządzania bazami danych (DBMS), takich jak MySQL, PostgreSQL, Oracle, czy Microsoft SQL Server.
  • Integracja z innymi technologiami: SQL może być używany w połączeniu z różnymi technologiami i platformami, co pozwala na tworzenie dynamicznych aplikacji internetowych i mobilnych. Na przykład, jeśli prowadzisz sklep internetowy, SQL może być używany do zarządzania danymi klientów, zamówień i produktów.

Jakie są podstawowe operacje w SQL?

  • SELECT: Służy do pobierania danych z bazy danych, np. jeśli chcesz wyświetlić wszystkie produkty w swoim sklepie internetowym,
  • INSERT: Używane do dodawania nowych rekordów do tabeli, np. jeśli chcesz dodać nowy produkt do swojej bazy danych,
  • UPDATE: Służy do modyfikowania istniejących rekordów, np. jeśli chcesz zaktualizować cenę produktu,
  • DELETE: Używane do usuwania rekordów z tabeli, np. jeśli chcesz usunąć produkt z bazy danych.

SQL a NoSQL

W przeciwieństwie do SQL, systemy NoSQL (np. MongoDB, Redis) nie opierają się na relacyjnych strukturach danych – przechowują dane np. w formacie dokumentów lub kluczy-wartości. Są częściej używane w aplikacjach wymagających dużej elastyczności w przechowywaniu danych (np. big data, aplikacje mobilne).